...namun bila tulisan bersulam tangis
tentu ia menjadi tidak manis
untuk dihadam dan dibaca secara puitis
oleh mereka yang sudi melayan sipengemis
akulah pengemis itu
yang selalu memendam rasa terbuku
sesekali kuluah tanpa rasa malu
biarlah walau orang tahu tidak tahu...
Menulis umpama terapi jiwa selain berzikirkan Kak..
BalasPadamKadang2 memang kena luahkan perasaan yang terpendam supaya tak terbuku di hati.
BalasPadamsaya pun sejak akhir2 ni rajin berblog .. lebih2 lagi selepas Lazada suka masuk. hehe.
BalasPadamTuliskan lah Kakcik..tu pun satu terapi juga. At least boleh keluarkan apa yang terbuku dihati.
BalasPadammenulis ni bagi saya ibarat "therapy". Saya dpt luahkan apa yg saya rasa mengenai keadaan sekeliling...takpa lah kalau orang tak mau baca cerita saya tapi niat saya ialah sebagai jurnal perjalanan hidup yg akan saya baca semula bila tangan dah dok ketaq...therefore kakcik, keep on writing!
BalasPadam